Początki Wojskowego Instytutu Łączności sięgają roku 1951, kiedy to ukazało się - historyczne już dzisiaj - zarządzenie nr 077 szefa Sztabu Generalnego o powołaniu Poligonu Naukowo-Badawczego Łączności w Zegrzu. Do głównych zadań nowo powstałej placówki naukowo-badawczej należało przystosowanie istniejących urządzeń cywilnych do zastosowań wojskowych praz projektowanie polowych aparatowni łączności, niezbędnych do kompletowania węzłów łączności.
Coraz wyższy poziom naukowy prowadzonych badań przyczynił się do przemianowania w 1958 roku Poligonu na Ośrodek Badawczy Sprzętu Łączności (OBSŁ). Natomiast w roku 1965, na mocy uchwały Rady Ministrów, Ośrodek uzyskał miano Wojskowego Instytutu Łączności (WIŁ). Nowa nazwa sankcjonowała wysoką rangę placówki w resorcie, a w skali krajowej Instytut stał się ważnym ośrodkiem rozwoju myśli technicznej w dziedzinie łączności wojskowej.
W roku 1997 Instytutowi nadano imię prof. Janusza Groszkowskiego.
